Ebenhaezer

Voor de oorlog werd gevaren met turf van Valthermond en Exloermond naar Dokkum, alwaar deze door familie werd verhandeld. Op de heenreis werd mest meegenomen, dit was eigen handel. Na (en in?) de oorlog werd via de beurs gevaren, de lading bestond veelal uit pakken stroo, kolen en aardappelen. In de oorlog werd i.v.m. brandstofschaarste voornamelijk weer gezeild. 1955 was het laatste jaar waarin vracht werd gevaren. Bosma werd sleepbootkapitein en verhaalde het schip naar Vianen, alwaar het werd opgebouwd tot woonark. De mast bleef echter staan.

Door de aanleg van een dam in het voormalig sluiskanaal te Vianen kwam de Ebenhaezer vast te liggen. Na het overlijden van schipper Bosma kwam het schip in bezit van de huidige eigenaar waarbij er een kraan en dieplader aan te pas moest komen om open vaarwater te bereiken. In Arnhem werd de opbouw afgebroken en een nieuwe lagere aangebracht om weer te kunnen varen. De oude ingekorte mast verhuisde naar de Familietrouw (W. Ploeg). Met de opduwer werden diverse tochten door Nederland gemaakt. In 1983 kwam er weer een mast op het schip, op de oude plaats.

1987 is het jaar dat de Ebenhaezer zijn woonfunctie kwijtraakt en recreatieschip wordt. De opbouw verdwijnt en luiken dekken het ruim af. In 1989 is de motor ingebouwd. In 1990 is ze opnieuw onder zeil, met een nieuw, geklonken mastdek. De mast staat nu een spantafstand naar achter, t.o.v. de oorspronkelijke plaats en er zijn houten zwaarden gemaakt, i.p.v. de oorspronkelijke plaatstalen.